เรียนจบสูงรู้ไว้“หมดยุคปริญญาแปะฝาบ้าน” ทักษะชีวิตทักษะอาชีพสำคัญกว่า

เรียนจบสูงรู้ไว้“หมดยุคปริญญาแปะฝาบ้าน” ทักษะชีวิตทักษะอาชีพสำคัญกว่า

ประเด็นแรก ของเรื่องนี้คือ เรื่องการเรียน

ถ้าจะว่าไป การศึกษาเ ล่ าเรียน มันเป็นเรื่องขอคนนั้นเพียงคนเดียว

เรียนดี เรียนแย่ ก็อยู่คนคนนั้นทำเองทั้งสิ้น

พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ญาติพี่น้องช่วยอะไรไม่ได้

สถาบันที่เรียนที่จบมาก็ไม่เกี่ยว อยู่ที่ฝีมือตัวเองล้วนๆ

ถ้าผลการเรียนออกมาดี ก็มีแนวโน้มว่า น่าจะทำงานเก่งนนะ

เพราะกว่าจะจบมันต้องฝึก ต้องฝนกันมากมายหลายกระบวนท่า


แต่อย่างไรก็ตาม การฝึกฝนในช่วงระหว่างที่กำลังเรียนอยู่นั้น

ฝึกฝนอยู่ในกรอบของสมมติฐานที่ว่า ฝึกเพื่อเรียนรู้ ถ้าถูกก็แล้วไป

แต่ถ้าผิดก็กลับไปแก้ไขใหม่จนกว่าจะดีขึ้น ซึ่งเป็นหลักง่ายๆ ของชีวิตนักศึกษา

เชื่อว่าเคยผ่ า นกันมาทุกคน สังเกตุดีๆ จะเห็นว่า

ในช่วงที่เรากำลังศึกษาอยู่นั้นหากเรา คิดผิด ทำผิด

จะถูกลง โ ท ษเพียงอย่างเดียวคือ เกรดหรือผลการเรียน

จะออกมาไม่ดีหรือไม่ก็ติดเอฟ ต้องไปลงทะเบียนเรียนใหม่

บางคนก็ไม่ถือเพราะหน้าด้าน บางคนเ ค รี ย ดมากเพราะ

อายกับการที่จะ ต้องไปเรียนกับรุ่นน้อง



ชีวิตวัยเรียนมีเรื่องให้ เ ค รี ย ดป ว ดสม อ งไม่กี่เรื่อง


นอกนั้นเป็นเรื่องสนุกสนานเฮฮาปาร์ตี้ เ สี ยเป็นส่วนใหญ่

บางคนถึงกับไม่อย า กจบออกมา เพราะยังอย า กสนุก

กับชีวิตในช่วงวัยนี้ต่อไปอีก แต่เมื่อถึงเวลาจบก็ต้องจบ

อยู่ที่ว่าตอนจบของช่วงวัย จะจบออกมาดี หรือ

Loading...

จบออกมาแบบไม่ได้เรื่อง ซึ่งจะถูกนำไปพิสูจน์ต่อไป ในช่วงชีวิตวัยทำงาน

ประเด็นที่สอง คือ เรื่องการทำงาน

การทำงานคือการพิสูจน์คุณภาพ ของคนว่าคนคนนั้นมีคุณภาพแค่ไหน

คุณภาพมากแค่ไหนวัดกันอย่างไร ง่ายๆ เลย ก็แค่วัดว่า

ผลของงานที่ทำสัมฤทธิ์ออกมา มันเกิดคุณค่าหรือประโยชน์

แก่คนอื่นมากแค่ไหน นั่นแหละคือคุณภาพ


จะเห็นว่าตอนเรียนเราไม่วัดผลการเรียนแบบนี้เลย

การเรียนเป็นอะไรที่ง่ายสอบไม่ผ่ า นก็ลงเรียนใหม่

แต่ถ้าทำงานแล้วทำไม่ผ่ า น จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เ สี ยเวลา

เ สี ยเงิน เ สี ยใจ ถูกเจ้านาย ด่ า เพื่อนร่วมงานขาดความเชื่อถือ

ทั้งหมดนี้คือโลกของความจริงโลกที่แสนเ จ็ บป ว ด เมื่อทำผิดพลาดขึ้นมา

ในขณะเดียวกัน มันก็เป็นโลกที่หอมหวานเมื่อเราทำงานสำเร็จขึ้นมา

เกิดคุณค่าต่อผู้อื่นในวงกว้าง สังเกตุดีๆ ชีวิตในช่วงกำลังเรียนคือช่วง

อยู่ในโลกของจินตนาการ แต่ชีวิตในช่วงทำงานมันคือ โลกแห่งความจริง


คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตทั้งหลายเขาเชื่อว่า



ถึงแม้เรียนจบจากช่วงชีวิตวัยเรียน แล้วเขาหาได้คิดว่า เขาต้องหยุดเรียนรู้อยู่แค่นั้น

แต่กลับกลายเป็นว่าพอจบการเรียนในช่วงวัยเรียน จะต้องศึกษาแบบจริงๆ จังๆ

ต่อในระดับที่สูงขึ้นไปอีกคือระดับมหาวิทย า ลั ยชีวิต

ซึ่งจะต้องเรียนรู้ทุกลมหายใจ เพราะมันจะมีผล ได้หรือเ สี ย

ในทุกครั้งที่ลงมือทำอะไรก็ตาม ส่วนคนที่ชีวิตล้มเหลว

ก็มีสาเหตุเพียง สาเหตุเดียวก็คือ ไม่เรียนรู้ที่จะแก้ไข


ในสิ่งที่ผิดให้ถูกต้อง จนหาคุณภาพไม่ได้

และสิ้นความน่าเชื่อถือในที่สุด และสุดท้ายก็คือล้มเหลว

ขอบคุณแหล่งที่มา me-panya