ชีวิตสุดพลิกผัน จากเจ้าของธุระกิจ ผันตัวเป็นพนักงานขาย




ชีวิตสุดพลิกผัน จากเจ้าของธุระกิจ ผันตัวเป็นพนักงานขาย


อีกหนึ่งเรื่องราวที่น่าสนใจ เคยได้ยินมั้ย คำว่า ชีวิตคนเรา มีขึ้น มีลง ช่วงขึ้นเราจะมีความสุขในชีวิต ทุกอย่างสวยงาม รอบๆตัวมีแต่ความรัก พูดอะไรกับใคร มันช่างน่าดูมีความเชื่อถือเหลือเกิน แต่หากลองย้อนดูอีกมุมนึงชีวิตในจังหวะที่เราเจอมรสุมหนัก คำพูดแทบจะไม่มีความหมายกับใครต่อใครเลย ทำอะไรก็ดูผิดไปหมด ทำไมรอบๆตัวเรามันมีแต่สีดำ ชีวิตมันแย่ จนไม่อยากสู้ต่อเลย



เรื่องราวชีวิตตสุดพลิ ก ผั นของ อดีต เจ้าของอูต่อเรือ มีลูกน้องที่ต้องดูแลถึง 200 คน แต่ปัจจุบันมาเป็น พนักงานขายของห้างสรรพสินค้า ในวัย 81 ปี โดยเรื่องราวดังกล่าวถูกเปิดเผยโดย นายพลากร เทศนำ เลขาธิการพรรคแผ่นดินธรรม

หลังจากที่ได้นำเรื่องราวดังกล่าวมาโพสต์ผ่านเฟซบุ๊ก พร้อมระบุข้อความว่า
พนักงานอาวุโส ผมพบกับคุณลุงประชา พนักงานของห้างใกล้บ้าน รู้สึกแปลกใจที่คุณลุงอายุมากแล้วยังต้องมาทำงานเป็นพนักงานขาย กะด้วยสายตาต้อง เจ็ดสิบกว่าแน่ๆ วันนี้ผมเดินหาซื้อของใช้ในห้าง คุณลุงเดินมาถามว่าต้องการรถเข็นมั้ย ผมก็กำลังมองหาพอดี เลยถือโอกาส สนทนากับคุณลุง คุณลุงครับ ยังต้องมาทำงานอีกเหรอ ผมถามแก ก็ท้องมันหิวทำไงได้ล่ะ ลุงตอบ

Loading...



ดีน่ะที่นี่ผู้จัดการเขาสงสารผมก็เลยรับเข้าทำงาน ผมทำงานทุกวันตั้งแต่เก้าโมงเลิกหนึ่งทุ่ม ผมทำแบบนี้ทุกวัน ไม่เคยหยุด คุยกันไปลุงก็เช็ดจานชามไป ผมหยุดไม่ได้ เพราะเขาให้เงินเราทุกวินาที ทุกวินาทีจริงๆ คุณคิดดูสิเวลาผ่านไปทุกวินาทีเป็นเงินทั้งนั้น

พอคุยกันถูกคอ คุณลุงเล่าว่าเมื่อก่อนนั้น เคยเป็นเจ้าของอู่ต่อเรือ มีลูกจ้างสองร้อยกว่าคน มีเพื่อนฝูงมากมายแล้วพอธุรกิจเจ๊ง เพื่อนหายหมด ไปกดกริ่งหน้าบ้านใครก็ไม่เปิดประตูต้อนรับ จึงพบกับสัจธรรมของชีวิต



เพื่อนแท้ไม่มีหรอกครับ ที่ผ่านมามันมีแค่เพื่อนกิน ตอนนี้ผมแปดสิบเอ็ดแล้ว ทำงานให้ดีที่สุด ผมมีหน้าที่ดูแลและขายถ้วยชามพวกนี้ทั้งหมด ถ้าไม่มีอะไรทำก็เช็ดชามพวกนี้แหละ

คุยกันเพลินได้สาระและเรื่องราวมากมายจากคุณลุงผู้ผ่านชีวิตมากมาย ก่อนลาจากกันคุณจำไว้น่ะ อย่าดื่มเหล้า อย่าสูบบุหรี่ อย่ากินน้ำอัดลม ร่างกายเราจะดีและที่สำคัญอย่าเครียด รู้จักปล่อยวางด้วยน่ะ



ขอบพระคุณคุณลุงประชา ผมชอบคุยกับผู้อาวุโสเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ชีวิตของท่านเหล่านั้น นึกถึงเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่ง เลยบอกว่า อายุมึ งกูผ่านมาแล้วโว้ย มึ งอยู่ให้ถึงอายุเท่ากูก็แล้วกัน

เรื่องราว พลากร เทศนำ

0 comments:

Post a Comment